Za tą enigmatyczną nazwą kryje się złamanie, które pojawia się w wyniku upadku na część dłoniową ręki, bądź mówiąc inaczej, upadku na rękę ustawioną w zgięciu grzbietowym. Uraz ten pojawia się bardzo często u osób, u których stwierdza się zmiany osteoporotyczne kości. Złamanie Collesa to zatem złamanie pojawiające się u osób z osłabionymi kośćmi. Upadek taki jest z pozoru niegroźny, jednak doprowadzić może do bardzo niebezpiecznej sytuacji.

Jest to jeden z najczęściej występujących typów urazów układu narządów ruchu. Najczęściej dotyczy ono kobiet w okresie pomenopauzalnym, czyli kobiet w wieku 60-65 lat, które również są główną grupą chorującą na osteoporozę. Przy wystąpieniu takiego złamania konieczne jest zbadanie funkcjonowania nerwów naczyń krwionośnych uszkodzonej ręki, przede wszystkim nerwu pośrodkowego i łokciowego. Bardzo ważne jest także sprawdzenie drożności tętnicy promieniowej. Jest to bardzo skomplikowane złamanie, dlatego należy bacznie obserwować co dzieje się z ręką w chwili założenia gipsu. Jeśli po założeniu opatrunku palce bądź paznokcie zaczną sinieć, bądź czerwienieć, a także boleć, konieczne jest bezzwłoczne udanie się do lekarza. Istnieje bowiem bezpośrednie zagrożenie utraty funkcji spowodowane niedokrwieniem. Nie jest to wina opatrunku, czy źle założonego gipsu.

Jak objawia się złamanie kości promieniowej?

Do najczęstszych i najbardziej widocznych objawów zalicza się obrzęk i ból w obrębie stawu nadgarstkowego. Ruchy dłonią stają się bardziej ograniczone. Zauważyć można także zniekształcenie obrazu stawu z powodu przesunięcia odłamów kostnych kości promieniowej. Wszystko to powoduje, że osoba ze złamaniem kości promieniowej nie jest w stanie wykonywać codziennych czynności. Wykonane przez lekarza prześwietlenie pokazuje przemieszczenie grzbietowe odłamów, a także skrócenie wysokości promieniowej. Złamanie powoduje masywny ubytek tkanki kostnej.

Złamanie Collesa jest bolesne i wymaga operacji, po której konieczna jest długa rehabilitacja. Należy pamiętać, że jakiekolwiek objawy powinny kierować kroki do specjalisty. Tak trudne i wymagające złamania nie mogą być bagatelizowane. Dojść może do wielu powikłań, obumierania tkanek, i ostatecznie do utraty sprawności w dłoni. Zwłaszcza kobiety po 60 roku życia powinny być wyczulone na wszelkie zmiany i bardzo uważać. Jeśli pojawią się upadki, natychmiast konieczne jest udanie się do lekarza, w celu sprawdzenia, czy nie doszło do złamania kości promieniowej. Nieprawidłowe leczenie bądź zaniechanie rehabilitacji doprowadzić może w późniejszym czasie do poważnych dolegliwości bólowych, a nawet do upośledzenia funkcji ruchowych dłoni. Pacjent po takim złamaniu powinien być pod regularną opieką lekarza i rehabilitanta. Wiele ćwiczeń chory może wykonywać sam w domu. Konieczna jest tutaj systematyczność.